کلیه حقوق مربوط به این سایت محفوظ و متعلق به دکتر شهرام عظیمی می‌باشد
روت كانال تراپى به زبان ساده
اگر دندان را به دو قسمت تاج كه در داخل دهان ديده مى‌شود و ريشه كه توسط لثه و استخوان پوشانيده شده است تجسم كنيم، عمده ساختار تشكيل دهنده دندان بافت‌هاى سخت شامل مينا، عاج و سمنتوم هستند. حالا تجسم كنيد كه در مركز اين بافت‌هاى سخت، مجرايى تنگ و باريك قرار دارد كه حاوى بافت نرم شامل سلول، رگ و رشته عصبى است. اين بافت نرم محصور بين ديواره‌هاى سخت، كه به اشتباه عامه مردم عصب ناميده مى‌شود، وظيفه تغذيه و عصب‌رسانى دندان را بر عهده دارد.

حالا اگر به هر دليلى از قبيل پوسيدگى، ضربه، سايش... این بافت ملتهب شود قادر به محافظت از خودش نخواهد بود و علائم دردناكی را مى‌تواند از خودش ارسال كند. در نهايت پيشرفت محرك‌ها باعث مرگ اين بافت ظريف خواهد شد. حالا باكترى‌ها مى‌توانند درون اين بافت مرده سكنى گزيده و تكثير پيدا كنند و اين باعث بروز مشكلات جدى‌تر از قبيل آبسه دندانى، تورم و درد ، تب و لرز و مسائل جدى‌تر خواهد شد.

متأسفانه بدن انسان قادر به دفع اين بافت ملتهب و بيمار نيست. اينجاست كه دندانپزشك با تشخيص بيمار بودن بافت پالپ (عصب دندان) پيشنهاد درمان ريشه دندان را به بيمار مطرح مى‌كند.

درمان روت كانال كار پر زحمت و دقيقى براى دندانپزشك محسوب مى‌شود و از آنجاييكه در يک محيط كور و بدون ديد مستقيم و دسترسى محدود انجام مى‌شود، تجربه و مهارت در كنار علم شرط انجام اين كار است.

متأسفانه در طى قرن‌ها بدون امکان بيحسى موضعى، درمان‌هاى دردناك و ترسناكى براى بيماران در شرايط غير بهداشتى انجام می‌شده است و ترس از دندانپزشكى بصورت يک ژن غالب وارد همه ما شده و كسى نيست كه با ميل و رغبت به مطب وارد شود. ولى ما نسل خوش شانسى محسوب مى‌شويم چون در دوره‌اى زندگى مى‌كنيم كه علم و تكنولوژى تحول عميقى در درمان‌هاى دندانپزشكى بوجود آورده است، و ديگر خبرى از درد كشيدن در حين درمان نيست. محلول‌هاى بيحسى واقعاً مؤثر هستند و تكنيك‌هاى درمان سريع و راحت شده‌اند.

زمان سركوب اين ژن ناخوانده و آشتى با دندانپزشكى فرا رسيده است.

در مراحل ابتدايى تكامل اين روش درمان، علم و شناخت كافى نسبت به ماهيت بافت نرم داخل كانال وجود نداشت، و از طرفى وسايل و ابزار مناسب هم طراحى نشده بود، لذا دندانپزشك در انجام و تكميل درمان استاندارد با مشكلاتى روبرو بود. يكى از راهكارهاى پيشنهاد شده كشتن و موميايى كردن بافت عصب و باقى گذاشتن آن در داخل كانال ريشه بود. واضح است كه اين روش شانس موفقيت زيادى نداشت و خيلى از درمان‌ها با شكست روبرو مى‌شد. لذا بيماران ياد گرفته بودند از دكتر خود سئوال کنند كه آيا قرار است با قرار دادن خميرى روى عصب، آن رو كشته و باقى بگذارند (عصب‌ كُشى) و يا با كمك يه سرى وسايل عصب را كامل در بياورند (عصب‌ كِشى).

كه البته ما با هر دو اصطلاح مخالف هستيم و سعى داريم عبارت "درمان ريشه دندان" و يا "روت كانال تراپى" رو جا بياندازيم.
عصب‌ كُشى درست است يا عصب ‌كِشى؟
آقاى دكتر من هيچ دردى در دندانم احساس نمى كنم! چرا مى خواهید دندانم را عصب ‌كُشى كنيد؟
برخلاف انتظار بيماران، اكثر دندان‌هايى كه نياز به درمان اندو دارند فاقد هر گونه علائم كلينيكى می‌باشند و شايد در حدود ٢٥٪؜  مواقع، با درد متوسط تا شديد به مطب مراجعه مى‌كنند.

ما با معاينه راديوگرافيك و كلينيكى دندان به تشخيص درگير بودن عصب دندان رسيده و طرح درمان را تعيين ‌می‌كنيم. از طرفى فقط رسيدن پوسيدگى به عصب دندان ملاك نبوده و فاكتور هاى ديگرى نيز مد نظر قرار مى‌گيرند. ضخامت و مقاومت ديواره هاى دندان پس از تميز كردن پوسيدگى حائز اهميت است. اگر دندان قابل ترميم نباشد و نياز به روكش داشته باشد حتى يک پالپ سالم هم نياز به درمان اندو خواهد داشت.
سئوالات شما
اگرچه دندانپزشكان براى انجام كليه درمان‌ها تعليم ديده‌اند و قادر به انجام آن‌ها هستند ولى واقعيت اين است كه در يك مطب تخصصى كه براى سال‌ها يك درمان خاص را انجام داده، تجمع ابزار و مواد خاص‌تر، تجربه و سرعت بيشتری در اجرای آن درمان را به همراه خواهد داشت. شايد رفت و آمد بين مطب‌ها چندان خوشايند نباشد ولى نهايتاً درمان دريافت شده موجب رضايت خاطر بيمار خواهد بود.
چرا اين‌ همه رفت و آمد بين دكتر‌ها، و اين‌ كه چرا همه درمان‌ها در يك مطب انجام نمى‌شود!؟